«یکی از مشکلات برخی افراد، تشخیص برنج خوب و شیوه نگهداری آن است.»

برنج ایرانی، در شمار برنج‌های ممتاز است، اما درجه‌بندی دارد. فقط خوب قد کشیدن دانه برنج پس از پخت ملاک مرغوبیت نیست.

در زیر برخی ویژگی های یک برنج مرغوب را بیان می کنیم :

1) دانه برنج هر چه خشک‌تر و سفت‌تر باشد بهتر است؛ زیرا با جذب سریع آب هنگام پخت، حجیم‌تر می‌شود.
2) هر چه از تاریخ برداشت آن بیشتر گذشته و بهتر نگهداری شده باشد، بر کیفیت آن افزوده می‌شود. (البته نه بیش از حد)
3) دقت کنید برنج کپک ‌زده یا خُرد شده نباشد و بوی نامطبوع کهنگی و ماندگی از آن به مشام نرسد.
4) دانه برنج نباید خیلی سفید، خیلی زرد، شفاف، دودی یا ترک خورده باشد؛ برنج خوب رنگ بلوری مات و عاج‌مانند دارد و معمولا باریک و قلمی است، اما طعم و بوی مطبوعش پس از پخت، خیلی مهم‌تر از باریکی و بلندی آن است.
5) برنج خوب باید یکدست باشد نه مخلوطی از دانه‌های چاق و لاغر، زرد و سفید، کوتاه و بلند یا ریز و درشت.
6) هر چه دانه‌های شکسته یا در اصطلاح «نیم‌دانه» بیشتر باشد، برنج کیفیت کمتری دارد (برنج موسوم به نیم‌دانه بیشتر برای پخت شله‌زرد، شیربرنج، برخی آش‌ها، سوپ‌ها و مانند این‌ها مناسب است نه پخت چلو و سرو در مهمانی).

7) یکی از روش‌های درک میزان عطر برنج، دمیدن هوای گرم یا «‌ها کردن» روی مقداری از دانه‌هاست. به منظور رعایت بهداشت دقت کنید که دانه‌های آمیخته با هوای دمیده از دهان را مجددا درون کیسه یا ظرف نریزید.

منبع : http://www.shafaf.ir